WEVELGEMSE KARATESCHOOL
Ryu Kamawan

"Ryu" betekent letterlijk school, iets vrijer vertaald wil het ook stijl zeggen.

"Kamawan" wil vrij vertaald zeggen: "Wat kan (mij) het schelen?". Dit klink nogal negatief, zelfs nihilistisch en het doordringende cynisme lijkt wonderwel bij onze tijdsgeest te passen.

Niets is echter minder waar!
"Kamawan" duidt op het voorbijgaan aan elk oordeel, dus loslaten van (door de maatschappij en jezelf) opgelegde beperkingen en een uitdoven van egocentrische illusies en verkrampte conditioneringen, toelaten en omgaan met wat is (en vanuit stilte en rust die je daar ontmoet) één worden met de pure essentie hier en nu van het moment.

Puur leven dus in het hiernumaals.
In het feodale Japan trokken leerling-krijgers het land rond op zoek naar geoefende leraars om zo iets bij te leren in de krijgskunsten.

Veel scholen waren helemaal niet geïnteresseerd in de verkoop van hun waren en kennis.
Deze scholen gebruikten echter een eerder ongewoon uithangbord.

Tenzij je een getrainde krijgskunstenaar was had dit bord helemaal geen betekenis.

Op het bord stonden afbeeldingen van een sikkel (kama) en een rijstkom (wan).

Cryptisch, inderdaad!

Maar wanneer het Japanse woord voor sikkel en rijstkom na elkaar worden gelezen vormen ze het woord Kamawan, wat lettelrijk betekent: "Het kan ons niet schelen of je nu binnenkomt of niet."

Een meer figuratieve vertaling zou zijn: "Het kan ons niet schelen of je ons uitdaagt of niet."

​

Training in de krijgskunsten is paradoxaal.

We hebben een sterke wil nodig om de kunst meester te worden, maar het is juist die wil die ons er van kan weerhouden om ooit volledig in te zien wat de kunst in essentie precies inhoudt en betekent.

Wat dat betreft is er een prachtige spreuk in het Engels:

"The past is history, the future is a mystery, now is a gift, that is why it is called the present".